Het Slimme Onbewuste

De management-oppepper van vorige keer:”Vandaag is anders want vandaag denk ik na over het boek dat me heeft geïnspireerd” brengt mij bij 2 boeken die mij hebben geïnspireerd. En ja ik besef dat ik een hoop andere boeken mogelijk tekort doe, wellicht hebben die mij, zonder dat ik het besef, ook geïnspireerd.

De weg naar projectsucces
Het eerste boek is van Teun van Aken. De titel is “De weg naar projectsucces”. In dit boek wordt aangetoond dat succes niet in de eerste plaats wordt gerealiseerd door gebruik te maken van allerlei managementinstrumenten, zoals planning budgettering, monitoring, voorgangsrapportages en beslisdocumenten. Belangrijke factoren voor succes zijn attitude en werkstijl.

Het Slimme Onbewuste
Het tweede boek is van Ap Dijksterhuis (ja alweer een Nederlander) getiteld “Het slimme onbewuste”, met als ondertitel ‘denken met gevoel’. Dit boek maakte me duidelijk dat nadenken vaak niet helpt bij het nemen van beslissingen. En dat het bewustzijn niet de baas is in ons brein. Ons onbewuste blijkt allesbepalend. Ons onbewuste stuurt (met een verwerkingscapaciteit die ongeveer 200.000 keer zo groot is als die van het bewustzijn) ons gedrag, ons denken en onze gevoelens.

Beide boeken hebben bij mij gezorgd dat het rationele, het tastbare van minder belang zijn geworden. De boeken hebben mijn gevoel wat ik altijd al had maar niet “mocht” gebruiken, de plaats gegeven die het verdient.

Keihard onderuit gegaan
Raadselachtig blijft voor mij dat ik op zondag 8 juli keihard met de racefiets ben onderuit gegaan. Met als gevolg een operatie om mijn jukbeen en oogkas te repareren.

Achteraf waren de feiten duidelijk: nat, glad wildrooster, vermoeid. En ook tussen door signalen van gladheid gehad. Maar toch niet “geluisterd” naar die signalen en het gevoel van gevaar genegeerd.

Ik voelde me die dag sterk in de benen, had er zin in en het ging lekker hard. Euforie? Overmoedig? Gewoon pech? Wie het ‘weet’ mag het me zeggen.