De groene plekken in mijn gras

“Vandaag heb ik oog voor de groene plekken in mijn eigen gras” zo was te lezen op de kaart van vorige week. Het gras bij de buren is vaak groener, toch?

Ik herken het wel, maar ik heb ook vaak gemerkt dat er wellicht 1 stukje gras bij de buren inderdaad groener is maar dat er toch ook andere, vaak niet zichtbare plekken in het gras een stuk minder mooi bij de buren zijn. Maar dat is eigenlijk niet eens belangrijk.

Belangrijk is dat de groene plekken in mijn eigen gras voor mij steeds duidelijker worden. En ook dat het leuker is om te ontwikkelen wat er al is dan wat er niet of nauwelijks is. Ja die Cruijjff heeft wel vaker gelijk.

Zo heb ik ervaren dat luisteren en empathie vaardigheden van mij zijn. En ook vertrouwen. Eerst vond ik die vaardigheden maar heel normaal, maar via klanten heb ik geleerd de waarde van deze vaardigheden in te zien. Al schrijvend bekruipt me een typisch Hollands (en wellicht Calvinistisch) trekje, “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”, maar ook “bescheidenheid siert de mens”. Best mooie zaken maar vaak belemmerend.

Natuurlijk heb ik ook minder groene plekken zoals mijn fysieke orientatie en het feit dat ik heel veel leuk en interessant vind. En keuzes maken is ook een punt van aandacht. Om Cruijff nog eens aan te halen, maar dan andersom “elk nadeel heb zijn voordeel”.

Genoeg over mijn gras. Hoe is het afgelopen week gegaan met jouw groene plekken in je eigen gras?